Killer-instinct

Als ik afgegaan was op mijn richtingsgevoel
Dan had ik nog jaren gezworven
Had ik het moeten hebben
van mijn killer-instinct
Dan was heel mijn prooi al bedorven

Versiertrucs waren nooit mijn sterkste kant
Dus ook daarmee viel weinig te winnen
En bij de eerste indruk ga ik vaak onderuit
Door gestotter en openingszinnen

Hoe is het dan toch mogelijk dat ik jou vond
En dat jij je zo heerlijk liet vinden?
Waarschijnlijk ging die dag eens niet alles mis
Toen ik jou om mijn vinger wou winden

Gespreksstof komt bij mij zelden vanzelf
Ik heb patent op de pijnlijke stilte
Om een goede grap te plaatsen
ergens in een gesprek
Kies ik steevast het foute gedeelte

Hints snap ik zelden, hoe vet ze ook zijn
Ze oppikken lukt voor geen meter
En complimenten geven is een vak apart
Maar ze verminken, dat lukt mij steeds beter

Ik begin nu te beseffen dat jij mij vond
En dat ik me gewillig liet vinden
Misschien is het te danken aan jouw killer-instinct
Dat je mij met gemak kon verslinden

(c) Vincent Mirck