Tussen Riobamba en Alausi ligt het meest traumatische treintraject ter wereld. Dat wil zeggen: het uithakken van de rotsen en het leggen van de rails kostte meer mensenlevens dan welke railway ook, zo zegt men. Al sinds lange tijd gebruikt men deze weg alleen nog als toeristische attractie. De rails loopt dwars door een schitterende bergketen en doorkruist zelfs tweemaal de Panamericana-snelweg.
Deze legendarische, trage treinreis bleek iets minder imponerend dan we hadden gehoopt. De rails werd namelijk verbouwd, waardoor een groot deel van de route was afgezet. Daardoor ging het uitzicht op de vulkaan 'El Nariz del Diablo' (de neus van de duivel) aan onze 'nariz' voorbij. Ook mochten we niet plaatsnemen in de echte ouderwetse trein, maar in een blauwe bus die op rails kon rijden.
Desalniettemin was het een mooie rit, die ons blikken gunde op het berglandschap en de simpele boerderijen van de lokale bevolking. Af en toe rende een roedel honden mee met het treintje en dat tempo konden de viervoeters best lang bijbenen. We bezochten een dorpje langs de route, evenals een kerkje uit de 14e eeuw.
Na afloop van de treinrit bleven we een nachtje slapen in Alausi, een schichtig stadje in een dal waar werkelijk niks gebeurt (een niemendalletje). Typisch geval van een tussenstop, want de volgende ochtend vertrokken we direct naar onze tweenalaatste bestemming in Ecuador: de stad Cuenca.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten