Groot, groter, grootst

(Thailand reisverslag, deel 10, slot)

De overstap die we tijdens onze terugreis vanuit Bangkok maakten in Dubai, besloten we uit te breiden tot een bliksembezoek aan deze oase van krankzinnige rijkdom. Midden in de woestijn van de Verenigde Arabische Emiraten stampte men een metropool uit de grond die zijn weerga niet kent. De overtreffende trap is in Dubai echt op alles van toepassing. Zo staat er niet alleen het duurste hotel ter wereld, maar ook het grootste winkelcentrum ter wereld, de grootste overdekte skipiste ter wereld, het grootste aquarium ter wereld en ga zo maar door…


'Waterfall' - fraai kunstwerk in het mega-winkelcentrum Dubai Mall.

Onze 'Things to Dubai-list' was niet lang, gezien onze extreem korte verblijftijd (anderhalve dag). Eigenlijk hadden we maar 1 must-see: Burj Khalifa. Dit hoogste gebouw ter wereld biedt een mooi uitzicht op alle skyscrapers in de wijde omtrek. Dit torenlandschap ziet er vanaf de Burj trouwens uit als een maquette. Echt een maf gezicht.





We verbleven in een hotel zo groot als een dorp, zo chic als een paleis en zo servicegericht als maar kan. Inderdaad, niks voor Vincent en Viola. Maar we maakten voor deze laatste nachten van onze vakantie voor 1 keer een uitzondering. Zie onder het uitzicht vanaf ons hotelkamerterras.



Nu is het tijd om het vliegtuig te pakken naar ons koude, vertrouwde kikkerlandje. Hoe gaaf onze reis ook was, we kijken er toch ook wel weer naar uit om op het thuishonk terug te keren. Tot gauw!

Vincent en Viola

Typisch Thais

(Thailand reisverslag, deel 9)



Wist je dat...

…de temperatuur in de skytrain van Bangkok koelkastwaardig is? Sowieso liepen wij de halve vakantie rond met een airco-verkoudheid, want onze westerse lichamen waren niet opgewassen tegen de continue omschakeling van de hitte buiten en de kunstmatige kou binnen.

…het volume in de bioscopen in Thailand misdadig hard staat? Tijdens de voorfilms hadden we nog het idee dat het een tijdelijk mankement was in de afstelling van het geluid, maar het bleek echt de norm. Vlak voor het vertonen van de film schalt trouwens het Thaise volkslied door de speakers, en dat gebeurt dus ook knoerthard. Vergeet tijdens dit lied niet te gaan staan!

…Thaise mannen die ervoor kiezen om als vrouw door het leven te gaan (zonder daadwerkelijk van geslacht te wisselen), een eigen notatie in het paspoort hebben? Ook wij kwamen regelmatig deze ladyboys tegen. Reza zei op een gegeven moment: 'De mevrouw die ons ontbijt bracht, lijkt wel een meisje, maar is volgens mij een jongen.'

…veruit de meeste toiletten die wij in Thailand troffen, deuren hebben die naar binnen opengaan? Zo ontzettend onpraktisch!

…werkelijk op elke straathoek in Bangkok een '7 Eleven' zit?

…er in veel steden een aparte winkel is voor plastic tuinbeelden van Boeddha? Deze giganten staan mooi bij de altaartjes die in vrijwel elke tuin te vinden zijn.



…de prijs van drankjes extreem laag ligt in Thailand? Een klein flesje water kost 15 baht, wat neerkomt op 36 eurocent. Coca Cola is slechts iets duurder: 20 baht (bijna 50 cent). Opvallend genoeg kwamen we op verschillende menukaarten Coca Cola Light (of Zero) waar je tweemaal zoveel voor moest neertellen dan de gesuikerde variant. Vers fruitsap kun je trouwens voor 90 baht meekrijgen.

…de schappen van de drogisterijen hier vol liggen met huidblekende creme? De Thai zien zichzelf graag een paar tinten lichter dan ze nu zijn.

…alle verhalen die rondgaan over het fantastische eten en de heerlijke massages eigenlijk gewoon waar zijn? We hebben enorm genoten van de briljante combinaties uit de Thaise keuken en de fijne kneepjes van de massagekunst. Qua eten kan het overigens geen kwaad om het expliciet aan te geven als je niet houdt van 'spicy'. Vincent en Viola vergaten dat allebei wel eens, en zaten vervolgens met een loopneus hun bord leeg te eten. 'Another lemon juice, please!'

------------
Thailand is een fijn, goed bereisbaar land met aardige en behulpzame inwoners. Door hun enorme beleefdheid lijken de Thai al gauw wat verlegen en onhandig. Maar juist door die extreem klantgerichte instelling krijg je waar voor je geld, goede service en eerlijke prijzen. De hygiene laat soms wel wat te wensen over: we zagen ratten lopen over straat, we troffen een enkele kakkerlak op de kamer en vele toiletten waren ronduit smerig. Maar de afdronk van onze reis is een hele positieve. Vooral de hartelijkheid, de mooie natuur (strand en jungle) en de fraaie cultuur (tempels en beelden) zullen ons bijblijven.

Liefs, Vincent en Viola

Jobhoppen in Kidzania

(Thailand reisverslag deel 8)

In het gigantische Siam-winkelcentrum in Bangkok is veel kinderplezier te vinden, zoals binnenspeeltuinen, bioscopen, snoepwinkels en bowlingbanen. Maar het beste stukje amusement dat wij tegenkwamen, was toch wel Kidzania: een overdekte, fictieve stad waar kinderen leren hoe het is om een beroep te hebben en hoe zij met geld om kunnen gaan.



Aan elk vakgebied kunnen de kids even snuffelen. Ze krijgen een snelcursus reanimeren, maken een ritje in de ambulance, treffen een zogenaamd flauwgevallen vrouw en knappen haar weer op. Bij de garage trekken ze een overall aan en mogen ze een autoband vervangen. Met een bouwhelm op metselen ze een muurtje, na het instuderen van een goochel-act mogen ze meteen het podium op, bij de dierenarts leren ze omgaan met beesten.



Het hoogtepunt vandaag was een kwartiertje brandweer spelen. Na een korte uitleg was er een noodoproep: brand in het hotel! Met loeiende sirenes en veel gejoel reden onze zoontjes in een brandweerwagen vol jonge Aziaten naar de plek des onheils. Daar stonden de richtspuiten al klaar en kon de jeugd lekker los op de fictieve vlammen. Met gezwinde spoed speerden zij terug naar de kazerne, waar de volgende lichting kinderen al stond te wachten.





Vooral de onderlinge samenhang tussen de activiteiten maakt Kidzania een leuke en leerzame ervaring. Zo mag je pas een autorijles nemen nadat je bij de opticien gekeurd bent. Als koerier brengen kids pakketten van winkel A naar winkel B. Ook staan bij het hotelbrandje niet alleen de vuurvechters, maar ook de plaatselijke politie en pers hun werk te doen.

Met de meeste klussen verdien je Kidzaniaanse bankbiljetten, die je vervolgens weer kan uitgeven. Zo besloten Milo en Reza tien minuten te gaan dansen in een discotheek. Verder kochten zij samen een sleutelhanger en boekten zij een spectaculaire klimles. Er was ook de mogelijkheid om een eigen hamburger of sushi te maken.

Ouders spelen tijdens dit uitje overigens een minimale rol. De bank, de winkel, de bouwplaats, de kazerne, het ziekenhuis: vrijwel nergens zijn volwassenen welkom. Zij moeten braaf buiten wachten en de kinderen hun gang laten gaan. Onze jongens waren na een dag jobhoppen totaal uitgeput, maar wij zijn ervan overtuigd dat ze veel geleerd hebben.

Kidzania is een Mexicaans initiatief en heeft inmiddels vestigingen in ruim 15 landen wereldwijd: www.kidzania.com.

Beukende golven

(Thailand reisverslag deel 7)

Onze laatste week in Thailand brachten we grotendeels door in Khao Lak. Dit gebied werd enkele jaren geleden overvallen door de tsunami. Inmiddels is het normale leven weer opgepakt, maar in het straatbeeld zie je veel borden staan die de vluchtwegen aangeven, voor het geval dat de zee nogmaals toeslaat. De golven zijn hier sowieso hoog, heftig en onberekenbaar. Maar gelukkig kan dat beukende geweld ook heel veel waterpret opleveren.

Slangenhuid met mayo?!

(Thailand reisverslag deel 6)

Thailand staat bekend om zijn fenomenale keuken. Inderdaad, de kookkunst die wij troffen was vrijwel altijd subliem. Wel kwamen we enkele verrassende gerechten tegen. Zie hier: een lijstje aanraders en afraders.



1) Aanrader: groene lap met heksenhaar
Op de markt in Ayuthaya aten we een heerlijke, gifgroene pannenkoek met daarin pluimen rietsuiker gerold, die nog het meest weg hadden van heksenhaar.

2) Afrader: slangenhuid
Op dezelfde markt proefden we de traditionele Thaise snack gefrituurde slangenhuid. Die kraakt hard en smaakt naar slechte kroepoek. Dat u het weet.

3) Afrader: gebakken gans
Vincent probeerde in een restaurant de specialiteit van de chef: gebakken gans. Het klonk erg lekker, maar het gerecht bleek te bestaan uit het uiteengereten, gestoomde geraamte van een gans dat verstoppertje speelde in een pan geelbruine noedels met enkele lapjes vet en zeen. Dus.

4) Aanrader (meestal): gefrituurde garnalen
Op zich erg lekker: deep fried shrimps. Echter, we troffen ze ook ergens aan waarbij de ongepelde garnalen door het beslag gehaald werden en huppakee in de frituurpan verdwenen. Kraakvers inderdaad, maar daarna zat je dus met je mond vol schalen.

5) Aanrader: jute zak
We aten nog een andere, aangename variant van de pannenkoek. Op het eerste oog zou je denken dat je met de ruwe stof jute te maken had. Toch bleek het om een eetbare substantie te gaan. Knapperig deeg met een stugge textuur. Vooral Reza was weg van deze vreemde deegflap.

King's Beach en modder-jungle

(Thailand reisverslag deel 5)

De koning van Thailand (zie foto met gekko) bouwde een groot buitenpaleis aan het strand in Hua Hin. We bezichtigden het houten verblijf van de hoogheid en huurden een fijn huisje op kruipafstand van strand en zwembad. In de buurt was een mangrovebos, waar we ontelbare krabjes konden bekijken. Reza zag er zelfs een slang langs glibberen! Milo spotte overigens een opvallend natuurfenomeen: een regenboog aan de hemel, maar dan op z'n kop. Wellicht is dat voor kenners iets doodgewoons, maar wij hadden het echt nog nooit gezien.



De 'floating markets' zijn een begrip in Thailand. We bezochten twee edities in Hua Hin, maar troffen tot nu toe nog niet echt een pittoreske plek waar de smakelijke koopwaar op bootjes dobberde. Het was vooral een gewone kraampjesmarkt, maar dan gesitueerd langs water. De jongens scoorden er overigens wel een stel stoere superheldenshirts.





Vanuit Hua Hin namen we de nachttrein naar het zuiden, waarna we in een taxi richting Khao Sok vertrokken. Dit natuurpark biedt talloze wandelroutes en herbergt vele beesten. Wij waren er tijdens het regenseizoen, dus het aantal dieren dat we zagen, viel wat tegen. Maar de jungle tour die we ondernamen, was absoluut de moeite waard.







Met een boot voeren we tussen de kalksteenrotsen door, waarbij we ons vergaapten aan indrukwekkende uitzichten. We zagen vleermuizen en enge spinnen in een duistere grot. Ook mochten we tot drie keer toe door een rivier waden en zwemmen in een waterval. Reza liep stoer voorop met de gids, terwijl ze samen apengeluiden maakten, en Milo genoot van de modderpoelen waar hij dwars doorheen mocht stampen. Deze trip was het hoogtepunt van onze Thailand-reis tot nu toe. Het kan zo maar zijn dat onze volgende vakantiebestemming zich ook in de jungle bevindt…

Thuiszorg voor Oma Olifant

(Thailand reisverslag deel 4)



In Thailand leven er meer olifanten in gevangenschap (3.000) dan in de vrije natuur (2.000). De meeste dikhuiden fungeren als attractie: ze worden afgemat en uitgeput door hun eigenaar die ze trucs leert, laat bedelen voor geld of dagelijks een overload aan toeristen op hun rug vervoert. De organisatie Elephants World is van mening dat de olifanten niet voor ons moeten werken, maar juist andersom. Om dit motto kracht bij te zetten, bieden ze een dagprogramma aan waarbij de deelnemers letterlijk aan de slag gaan voor de olifanten.



Wij mochten met de jongens dus een dagje gekapte bananenbomen slepen, rijstballen draaien en mais pellen. Vervolgens gingen we deze lekkernijen voeren aan een groep vriendelijke olifanten. Elephants World heeft zijn bewoners stuk voor stuk weggekocht van wrede baasjes of andere dierenbeulen.





Na de maaltijd gingen de dieren in bad. Het was een fantastisch moment toen wij naar ze toe mochten zwemmen, zodat ze met ons konden spelen. Veel van de olifanten zijn inmiddels bejaard, dus ze dragen de gasten niet allemaal op de rug. Maar in het water vonden ze het geen probleem om mensen op of om zich heen te hebben. Ze maakten er zelfs een spel van om de oppassers en gasten van zich af te schudden of kletsnat te maken.
Een heerlijke dag, die ons nog lang zal bijblijven! www.elephantsworld.org





Nabij Kanchanaburi zochten we nog meer verkoeling door een duik te nemen in de wonderschone waterval van het Erawan-natuurpark. Vissen kwamen aan je voeten knabbelen, zodra je het heldere water in ging. Dat fenomeen leverde menige slappe lach op. Springen van de rotsen, aapjes en mensen kijken, relaxt rondzwemmen: zo hoort een ochtend in een iets te warm land te zijn.





We besloten ook onze dosis geschiedenis tot ons te nemen deze vakantie. En dus bezochten we ook de beroemde, stalen Bridge over the River Kwai en een houten evenknie, beide gebouwd door de oorlogsslaven van het Japanse leger. Verschrikkelijk om te beseffen hoe heftig deze gevangenen mishandeld werden, om maar in recordtijd een spoorbaan aan te leggen (430 km in 20 maanden).

Tempelmoe baasje ontdekt massage

(Thailand reisverslag deel 3)



In de stad Ayuthaya huurden we drie fietsen om de tempels in de buurt te verkennen. Het was even wennen om aan de linkerkant van de weg te rijden, maar al gauw lukte het om over de juiste schouder te kijken. Met zijn vouwfiets op de laagste stand, was Reza de doorzetter van de dag. Hij kreeg namelijk niet alleen te maken met fysieke uitputting, ook de tempelmoeheid begon toe te slaan.







Milo was iets meer onder de indruk van de Boeddha-pracht. Hij bestudeerde alles wat glinsterde en glom. Ook vond hij de offers die bij elk altaar stonden fascinerend. Felgekleurde (plastic) bloemenkransen, flesjes priklimonade, wierookstokjes, ja zelfs geslachte kippen.







De eerste avond in Ayuthaya sloeg het weer ineens om. De regen denderde met bakken uit de lucht, vergezeld van donder en bliksem. Zo snel als de bui kwam, verdween hij ook weer. Het was onze eerste kennismaking met het Thaise regenseizoen.

De volgende ochtend namen we de jongens mee naar het 1 Million Toys Museum. Dit bleek vooral vol te staan met plastic speelgoedpoppetjes en dat vonden ze geweldig. Reza kreeg een schoolklas Thaise groupies achter zich aan, terwijl Milo nauwkeurig controleerde welke figuren hij herkende van film of tv.



We kwamen die middag op een gezellige markt terecht, waar we een olifant een groentelunch mochten voeren. We hadden ook voor een paar baht op de foto gemogen met een zielige, geketende tijger in een donker hok, maar dat dierenleed hebben we maar even gelaten voor wat het was.



Reza stelde voor om een Thaise massage te ondergaan. Goed plan! Tien minuten later lagen we alle vier op een relaxbank met een masseuse op onze rug of aan onze voeten. Gedegen vakwerk voor een spotprijs. Het hele gezin verliet rozig, gekneed en voldaan de massagesalon.



Die avond voeren we in een bootje langs de verlichte tempels. Het duurde even voordat er wat moois te zien was, maar dat was dan ook de moeite waard. De lichtjes weerspiegelden in het water en zorgen voor een sprookjesachtig uitzicht. Reza gebruikte de tijd in de boot vooral ook om vleermuizen te spotten. En als ze iets te dichtbij vlogen, schrok hij soms stiekem even.