Nep-sneeuw, echte pret

2013 bracht ons geen witte kerst. Toch lukte het om winters te genieten, met behulp van een nep-sneeuw-sleebaan in het Openluchtmuseum, een kunstijsbaan in het Spoorwegmuseum en een springkussen in de vorm van een sneeuwschudbol. En zo glijden we naar het eind van het jaar...

Merry Xmas!

Reza en Milo wensen iedereen een vrolijk kerstfeest. En ondertussen dansen zij nog even mee met deze hippe kerstman.

Happy hour x 24

Hitmachine Pharrell Williams heeft als eerste artiest een videoclip van 24 uur gemaakt. Voor het geval dat het aanstekelijke deuntje HAPPY nog niet de hele dag in je hoofd zat... Bekijk de gehele clip op 24hoursofhappy.com of check de laatste 4 uurtjes op YouTube:

Herfst-hits en Halloween

De grootste hits van de herfstvakantie op een rij:




Lego World in de Jaarbeurs, Utrecht


Proefjes in het Museon, Den Haag


WE ARE AWESOME ROCK SUPERSTARS!!!!


Bewijsstuk A: Milo heeft het geflikt!


Weerwolf Reza is helemaal klaar voor Halloween

Treurwilg haalt de krant

Het AD/Utrechts Nieuwsblad interviewde Vincent kort voor de rubriek 'Even vragen aan…' Hieronder de volledige tekst, die 22 oktober 2013 in de krant verscheen.



Utrechtse muzikanten Vincent Mirck en Frank Paats lanceren het lied 'Treurwilg', om Nederlanders door hun herfstdip heen te helpen. Voor de clip filmden ze Utrechters in de stad.

Heb je zelf last van een dip?
'Nee, hoor, maar ik ken wel veel mensen die triest worden van de herfst. Die stoppen met alle leuke dingen die ze in de lente en zomer wel doen. Misschien is het inderdaad treurig dat de bladeren van de bomen vallen, maar ik vind het bladerdek op de grond juist weer heel mooi. Ieder voordeel heeft z’n nadeel, misschien kan ik dat optimisme overbrengen.'

Waarom treurwilg?
'Als tekstschrijver begin ik vaak met een mooi woord, dit keer treurwilg. Ik vind dat het woord iets heel triests heeft. Door de treurwilg tot een persoon te maken zie je meteen iemand voor je die heel sip is.'

Een treurig lied dus?
'Ja, maar Frank heeft er juist een heel vrolijk deuntje onder gezet. De tekst vormt een opsomming van alle treurige cliché’s die je zegt tegen iemand die depressief of verdrietig is. Met dit lied willen we een dubbele boodschap overbrengen: 1. mensen opbeuren en 2. mensen laten nadenken over wat ze zeggen tegen iemand die het zwaar heeft. Aan de clichés heb je namelijk niets.'

En waarom deze videoclip?
'Frank wilde het lied een gezicht geven. We gingen met een i-phone de straat op om Utrechters te portretteren. We dachten dat we de laatste zonnestralen van het seizoen te pakken hadden, zodat we iedereen daar aan konden herinneren, maar nu schijnt de zon alweer. Misschien dankzij al die positiviteit?'

Dus het werkt?
'We krijgen veel positieve reacties van mensen die de herfstblues ervaren en eenglimlach nodig hadden. We hopen dat het lied veel wordt gedeeld en als we de top 40 bereiken, zou dat al helemaal leuk zijn.'

© AD/ Utrechts Nieuwsblad

Bekijk de clip 'Treurwilg:

Treurwilg? Glimlach!

Op maandag 21 oktober valt het exacte midden van de herfst, een jaargetijde waarin veel mensen somber en sip zijn. Het weer heeft inmiddels ook al echt herfstige trekjes gekregen: kou, buien, gure wind. Frank Paats en Vincent Mirck hebben deze datum, 'hartje herfst', aangegrepen om Nederland te trakteren op een glimlach. Zij doen dat in de vorm van de videoclip Treurwilg. Een vrolijk lied met opbeurende doch vreemde tekst, vergezeld van een korte film vol straatbeelden.



Frank Paats, ook bekend als Kingtonic (muzikant) en Vincent Mirck (muzikant/tekstschrijver voor Kingtonic en Goed Volk) gingen met een iPhone op pad in Utrecht om mensen te portretteren, terwijl zij de laatste zonnestralen van de herfst opvingen. Het duo filmde veel vrolijkheid, een scheutje schaamte, mooie verbazing en een fikse dosis levenslust.

Bekijk de film via onderstaande link. Frank en Vincent vragen de kijker om de film (en de bijbehorende glimlach) met zijn of haar volgers, vrienden en kennissen te delen. Treurwilg is ook verkrijgbaar als download op iTunes en staat bovendien op Spotify.



#treurwilg

Rabo Pop scoort recordbedrag

Gierende gitaarsolo's klonken donderdag door het Rabobankgebouw aan de Croeselaan in Utrecht. Rabo Pop, een benefietconcert van muzikale collega's van Rabobank Nederland, trok veel bekijks en haalde ruim 26.500 euro op voor het Jeugdcultuurfonds.



Tijdens deze 2013-editie stonden er meer Rabo-medewerkers dan ooit op het podium: rockbands, popartiesten, soulgroepen en zelfs een country-trio. De meeste groepen bestonden volledig uit collega's, die speciaal voor deze gelegenheid de oefenruimte waren ingestapt.



Wereld Armoede Dag
'Wij weten hoe lekker het is om muziek te kunnen maken in je vrije tijd. Veel van de muzikanten op het podium vanavond hebben in hun jeugd de kans gekregen om een instrument te leren bespelen en daar hebben we nog steeds plezier van. Dat gun je toch ieder kind?', zegt Vincent Mirck, communicatiespecialist van Rabobank Nederland en initiatiefnemer van Rabo Pop. 'Het is mooi dat we nota bene op Wereld Armoede Dag zo'n fraai bedrag bij elkaar gespeeld hebben.'



Gulle giften
De Rabobank en enkele partners hadden vooraf gulle giften gedaan, waardoor de kosten van eten, drinken en techniek al waren betaald. Alle giften van de bezoekers gingen dus rechtstreeks naar het Jeugdcultuurfonds. Dit fonds zorgt ervoor dat arme kinderen toch muziek-, toneel- of dansles kunnen volgen. Dit goede doel krijgt steun van de Rabobank Foundation, die in 2014 haar 40-jarig bestaan viert en Rabo Pop aangreep als een eerste feestmoment. Van het geld dat Rabo Pop bijeen heeft gebracht, kunnen ruim negentig kinderen een jaar naar muziek- of dansles, zo laat het fonds weten.


Foto: een bijzonder dansoptreden tijdens Rabo Pop, waarbij professionele dansers samenwerkten met jonge dansers, gesteund door het Jeugdcultuurfonds. Choreografie: Alida Dors.

Ontwikkelen
'Cultuur en Rabobank zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden', zegt Vincent Lokin, RaboPop-artiest en bestuurslid Rabobank Foundation. 'Daarom steunen wij vanuit Rabobank Foundation het Jeugdcultuurfonds. Kinderen krijgen de kans om zich te ontwikkelen en volwaardig deel te nemen aan de maatschappij. Dit is cruciaal voor hun toekomstperspectief en past goed bij de filosofie van onze coöperatieve bank.'



Historie
In 2008 en 2011 bundelden de Rabobank-musici ook al hun krachten. Toen haalden zij geld op voor een andere projectpartner van Rabobank Foundation, Resto van Harte, en een project van Rabo Share4More, het medewerkersfonds van de Rabobank.

(Foto's: Bertus de Ruiter)

Marsmannetje

Reza en Milo hadden we verteld dat ze een echte superster zouden zien optreden dinsdagavond. En inderdaad, Bruno Mars stelde niet teleur. De Amerikaan bracht een ijzersterke zwik nummers, waar het speelplezier van af droop. Zelden zagen we een band zo enthousiast over het podium stuiteren. En man, wat kan die gast ge-wel-dig goed zingen!



Gelukkig koos Mars ervoor om 'Treasure', het lievelingsliedje van onze mannen, vroeg in de set te spelen. Milo viel kort daarna toch echt in een diepe slaap. Reza daarentegen heeft een aantal nummers als een bezetene mee staan dansen. Ook was hij danig onder de indruk van de gillende meiden die achter hem stonden. 'Zij kennen echt alle liedjes.'



Bruno het Marsmannetje liet duidelijk zijn muzikale invloeden zien: James Brown, Michael Jackson, Prince. Verder verraste hij de toeschouwers door zelf een funky, gedreven drumsolo te geven. Hij speelde medleys, reggae-hits, ballades en rockstampers, Hij zette een paar vrolijke samenzangsessies met zijn muzikanten in, alsof ze in de oefenruimte stonden lol te trappen. Hij wist te overtuigen met loepzuivere en speelse improvisaties… Kortom: het was een magistraal optreden waar echt alles aan klopte. Basta.

Land der blinden

Een bizarre, verrassende en leerzame trip. Zo kunnen we een rondleiding in het MuZIEum in Nijmegen het best omschrijven. Je krijgt de kans om een uur lang de wereld te bekijken door de ogen van een blinde. Samen met onze kinderen gingen we het avontuur aan.



We betraden een volledig donkere ruimte, waar een vriendelijke stem ons opwachtte. Onze gids, die wij pas na afloop te zien kregen, was zelf blind vanaf zijn twaalfde en vertelde over hoe hij zijn leven leidt zonder zicht en hoe hij een weg heeft gevonden om zijn overige zintuigen in te zetten als 'ogen'. Onwennig, bukkend en tastend liepen we met z'n viertjes te klungelen met de blindenstokken die we mochten gebruiken in onze donkere tocht.

Het MuZIEum heeft een mooie opstelling gemaakt, waarin je leert hoe je een kamer, een winkel, een oversteekplaats maar ook een park beleeft als blinde of slechtziende. Een uur lang ben je verstoken van licht en dat is best heftig. Je wordt teruggeworpen op tast, reuk, smaak en gehoor. Je voelt je onzeker en ongemakkelijk. Je botst, je voelt, je twijfelt en je weet je uiteindelijk een beetje te redden.

De donker-ervaring is een indrukwekkende les, die je niet snel zult vergeten. Ook de educatieve spellen en films in de hal maken het MuZIEum een aanrader voor jong en oud. Schrik niet van de prijs (10 euro voor kids, 15 voor volwassenen). Dit is een ervaring die je niet wil missen. Oftewel, zoals op de folder te lezen staat: 'Komt dat NIET zien!'

www.muzieum.nl

Reza in de ruimte

Vincent en Reza landden in het Beatrixgebouw, waar zij een mooie tentoonstelling over ruimtevaart zagen. Het was een feest voor het oog: raketten, maquettes, astronautenpakken en ruimte-auto's. Maar ook de audio-tour zat goed in elkaar: korte, boeiende verhalen, die niet alleen over techniek en dromen gingen, maar ook de Koude Oorlog in simpele taal samenvatten.











Het was leuk om te zien dat Reza tijdens de tentoonstelling direct een filmfragment uit 1902 herkende, waarin een Franse filmmaker een ruimteverhaal van Jules Verne vertelt. Hij zag dit beroemde stuk bewegend beeld vorig jaar in een filmmuseum in Parijs, maar waarschijnlijk herinnert hij het zich vooral uit de fraaie familiefilm 'Hugo', waarin regisseur Martin Scorsese vakkundig de historie van de film verwerkte.

Milo = 6

De Basis: nogal nat

Festival De Basis biedt een vrolijke mengeling van muziek, kunst en kinderactiviteiten, gesitueerd op een bijzondere locatie: vliegbasis Soesterberg. Helaas was de regen afgelopen zaterdag een spelbreker van formaat. Het funky muziekbandje stond te spelen voor een handvol natgeplenste mensen, er waren meer vrijwilligers dan bezoekers aanwezig en de meeste attracties lagen er verlaten bij.

Toch wisten we er, als 'familie Poncho', een gezellige middag van te maken. Hoogtepunten: rennen en klimmen op de stormbaan, vliegeren met een zelfgemaakte vlieger, lugubere wonden schminken en het klapstuk: een gigantische vredesduif, gemaakt van kussenslopen. www.festivaldebasis.nl

Great Wide Open: supervet

We beleefden een heerlijk weekend op Vlieland, tijdens Into The Great Wide Open. Nooit eerder troffen we een festival dat zo veel activiteiten voor kinderen heeft. Milo knutselde een lamp in elkaar, er werden T-shirts beschilderd, poppen versierd, neptattoos gezet. Er was een reuzenrad, in het bos gingen we op zoek naar een gigantisch konijn en we lieten een monsterknuffel maken. Reza verzamelde met wat vriendjes ook nog plastic bekers, die hij per 20 stuks mocht inruilen voor frisdrankbonnen.



De hiphopformatie Fakkelbrigade gaf zaterdag een strakke show weg op het grote veld. Sticks, Rico, Typhoon en kornuiten kregen het publiek volledig mee door hun enthousiasme, adrenaline en rijmkracht. Zelfs Reza brulde de rapteksten mee vanaf Vincents nek, terwijl hij wild met zijn armpjes bewoog. Supervet, luidde zijn oordeel. Toen er vervolgens een prachtige regenboog boven het podium verscheen, wisten we dat we een magisch moment te pakken hadden. Great Wide Open is vanaf nu ons favoriete festival.

Nieuwe huisgenoot

Groot, groter, grootst

(Thailand reisverslag, deel 10, slot)

De overstap die we tijdens onze terugreis vanuit Bangkok maakten in Dubai, besloten we uit te breiden tot een bliksembezoek aan deze oase van krankzinnige rijkdom. Midden in de woestijn van de Verenigde Arabische Emiraten stampte men een metropool uit de grond die zijn weerga niet kent. De overtreffende trap is in Dubai echt op alles van toepassing. Zo staat er niet alleen het duurste hotel ter wereld, maar ook het grootste winkelcentrum ter wereld, de grootste overdekte skipiste ter wereld, het grootste aquarium ter wereld en ga zo maar door…


'Waterfall' - fraai kunstwerk in het mega-winkelcentrum Dubai Mall.

Onze 'Things to Dubai-list' was niet lang, gezien onze extreem korte verblijftijd (anderhalve dag). Eigenlijk hadden we maar 1 must-see: Burj Khalifa. Dit hoogste gebouw ter wereld biedt een mooi uitzicht op alle skyscrapers in de wijde omtrek. Dit torenlandschap ziet er vanaf de Burj trouwens uit als een maquette. Echt een maf gezicht.





We verbleven in een hotel zo groot als een dorp, zo chic als een paleis en zo servicegericht als maar kan. Inderdaad, niks voor Vincent en Viola. Maar we maakten voor deze laatste nachten van onze vakantie voor 1 keer een uitzondering. Zie onder het uitzicht vanaf ons hotelkamerterras.



Nu is het tijd om het vliegtuig te pakken naar ons koude, vertrouwde kikkerlandje. Hoe gaaf onze reis ook was, we kijken er toch ook wel weer naar uit om op het thuishonk terug te keren. Tot gauw!

Vincent en Viola

Typisch Thais

(Thailand reisverslag, deel 9)



Wist je dat...

…de temperatuur in de skytrain van Bangkok koelkastwaardig is? Sowieso liepen wij de halve vakantie rond met een airco-verkoudheid, want onze westerse lichamen waren niet opgewassen tegen de continue omschakeling van de hitte buiten en de kunstmatige kou binnen.

…het volume in de bioscopen in Thailand misdadig hard staat? Tijdens de voorfilms hadden we nog het idee dat het een tijdelijk mankement was in de afstelling van het geluid, maar het bleek echt de norm. Vlak voor het vertonen van de film schalt trouwens het Thaise volkslied door de speakers, en dat gebeurt dus ook knoerthard. Vergeet tijdens dit lied niet te gaan staan!

…Thaise mannen die ervoor kiezen om als vrouw door het leven te gaan (zonder daadwerkelijk van geslacht te wisselen), een eigen notatie in het paspoort hebben? Ook wij kwamen regelmatig deze ladyboys tegen. Reza zei op een gegeven moment: 'De mevrouw die ons ontbijt bracht, lijkt wel een meisje, maar is volgens mij een jongen.'

…veruit de meeste toiletten die wij in Thailand troffen, deuren hebben die naar binnen opengaan? Zo ontzettend onpraktisch!

…werkelijk op elke straathoek in Bangkok een '7 Eleven' zit?

…er in veel steden een aparte winkel is voor plastic tuinbeelden van Boeddha? Deze giganten staan mooi bij de altaartjes die in vrijwel elke tuin te vinden zijn.



…de prijs van drankjes extreem laag ligt in Thailand? Een klein flesje water kost 15 baht, wat neerkomt op 36 eurocent. Coca Cola is slechts iets duurder: 20 baht (bijna 50 cent). Opvallend genoeg kwamen we op verschillende menukaarten Coca Cola Light (of Zero) waar je tweemaal zoveel voor moest neertellen dan de gesuikerde variant. Vers fruitsap kun je trouwens voor 90 baht meekrijgen.

…de schappen van de drogisterijen hier vol liggen met huidblekende creme? De Thai zien zichzelf graag een paar tinten lichter dan ze nu zijn.

…alle verhalen die rondgaan over het fantastische eten en de heerlijke massages eigenlijk gewoon waar zijn? We hebben enorm genoten van de briljante combinaties uit de Thaise keuken en de fijne kneepjes van de massagekunst. Qua eten kan het overigens geen kwaad om het expliciet aan te geven als je niet houdt van 'spicy'. Vincent en Viola vergaten dat allebei wel eens, en zaten vervolgens met een loopneus hun bord leeg te eten. 'Another lemon juice, please!'

------------
Thailand is een fijn, goed bereisbaar land met aardige en behulpzame inwoners. Door hun enorme beleefdheid lijken de Thai al gauw wat verlegen en onhandig. Maar juist door die extreem klantgerichte instelling krijg je waar voor je geld, goede service en eerlijke prijzen. De hygiene laat soms wel wat te wensen over: we zagen ratten lopen over straat, we troffen een enkele kakkerlak op de kamer en vele toiletten waren ronduit smerig. Maar de afdronk van onze reis is een hele positieve. Vooral de hartelijkheid, de mooie natuur (strand en jungle) en de fraaie cultuur (tempels en beelden) zullen ons bijblijven.

Liefs, Vincent en Viola

Jobhoppen in Kidzania

(Thailand reisverslag deel 8)

In het gigantische Siam-winkelcentrum in Bangkok is veel kinderplezier te vinden, zoals binnenspeeltuinen, bioscopen, snoepwinkels en bowlingbanen. Maar het beste stukje amusement dat wij tegenkwamen, was toch wel Kidzania: een overdekte, fictieve stad waar kinderen leren hoe het is om een beroep te hebben en hoe zij met geld om kunnen gaan.



Aan elk vakgebied kunnen de kids even snuffelen. Ze krijgen een snelcursus reanimeren, maken een ritje in de ambulance, treffen een zogenaamd flauwgevallen vrouw en knappen haar weer op. Bij de garage trekken ze een overall aan en mogen ze een autoband vervangen. Met een bouwhelm op metselen ze een muurtje, na het instuderen van een goochel-act mogen ze meteen het podium op, bij de dierenarts leren ze omgaan met beesten.



Het hoogtepunt vandaag was een kwartiertje brandweer spelen. Na een korte uitleg was er een noodoproep: brand in het hotel! Met loeiende sirenes en veel gejoel reden onze zoontjes in een brandweerwagen vol jonge Aziaten naar de plek des onheils. Daar stonden de richtspuiten al klaar en kon de jeugd lekker los op de fictieve vlammen. Met gezwinde spoed speerden zij terug naar de kazerne, waar de volgende lichting kinderen al stond te wachten.





Vooral de onderlinge samenhang tussen de activiteiten maakt Kidzania een leuke en leerzame ervaring. Zo mag je pas een autorijles nemen nadat je bij de opticien gekeurd bent. Als koerier brengen kids pakketten van winkel A naar winkel B. Ook staan bij het hotelbrandje niet alleen de vuurvechters, maar ook de plaatselijke politie en pers hun werk te doen.

Met de meeste klussen verdien je Kidzaniaanse bankbiljetten, die je vervolgens weer kan uitgeven. Zo besloten Milo en Reza tien minuten te gaan dansen in een discotheek. Verder kochten zij samen een sleutelhanger en boekten zij een spectaculaire klimles. Er was ook de mogelijkheid om een eigen hamburger of sushi te maken.

Ouders spelen tijdens dit uitje overigens een minimale rol. De bank, de winkel, de bouwplaats, de kazerne, het ziekenhuis: vrijwel nergens zijn volwassenen welkom. Zij moeten braaf buiten wachten en de kinderen hun gang laten gaan. Onze jongens waren na een dag jobhoppen totaal uitgeput, maar wij zijn ervan overtuigd dat ze veel geleerd hebben.

Kidzania is een Mexicaans initiatief en heeft inmiddels vestigingen in ruim 15 landen wereldwijd: www.kidzania.com.

Beukende golven

(Thailand reisverslag deel 7)

Onze laatste week in Thailand brachten we grotendeels door in Khao Lak. Dit gebied werd enkele jaren geleden overvallen door de tsunami. Inmiddels is het normale leven weer opgepakt, maar in het straatbeeld zie je veel borden staan die de vluchtwegen aangeven, voor het geval dat de zee nogmaals toeslaat. De golven zijn hier sowieso hoog, heftig en onberekenbaar. Maar gelukkig kan dat beukende geweld ook heel veel waterpret opleveren.