Was(ke)beurt

Dit was een flink Pinksterweekend. Vincent maakte zijn comeback op het podium met zijn muziekduo Goed Volk, bij een huwelijk van vrienden. De toeschouwers zaten - vanwege het prachtige weer - logischerwijs in de picknickstand. Dat betekende dus geen staande ovaties of spontane reacties. Maar Bastiaan en Vincent genoten desalniettemin met volle teugen van hun terugkeer.

Reza en Milo bleven dit weekeinde een dagje logeren bij opa en oma. Dolle pret en lekker weer, een gouden combinatie. En de nieuwe speelgoedgitaar van oma bleek een schot in de roos. Daarna gingen we koeien kijken tijdens de Open Boerderijen Dag, aten we een pannenkoek in Bunnik en zagen we diverse dansers hun ding doen op het Domplein vanwege de culturele zondag 'Utrecht danst'.

Maar het grootste avontuur was misschien nog wel… de wasstraat! Na de lange Pinkstermaandag besloten we - met de kids op de achterbank - onze auto een wasbeurt te geven. Reza had al eens gevraagd of de auto nooit onder de douche moest. Nou, wel dus. En hoe! Onze kletsmajoor keek zijn ogen uit: grote schrobbers, een hogedrukspuit, vier kleuren sop, een lappengordijn. Hij zat al gauw juichend in de auto. Lang leve het schuim!

Schierplezier

'Wat zou ik graag mijn 9-tot-5-baan opzeggen en iets heel anders gaan doen, ver weg van alles.' Regelmatig horen we mensen praten over dit soort lang gekoesterde wensen, maar zelden zet iemand daadwerkelijk zo'n stap.

Onze vriendin Femke deed dat wel: zij is niet langer eindredacteur die meedraait in het drukke uitgeversleven, maar zij werkt nu bij Thijs' Vliegerparadijs op Schiermonnikoog. Hulde!

Afgelopen weekeinde gingen we deze switch met eigen ogen bekijken op Schier, een fraai eiland waar krap duizend mensen wonen. We hadden de tent meegenomen, want we zouden voor het eerst samen gaan kamperen. Eventjes probeerde de campingeigenaar ons nog om te praten om toch een kamer te huren, vanwege de verwachte nachtkou, maar we besloten hoe dan ook de tent op te zetten.

Op gehuurde fietsen doorkruisten we het eiland. Dat was best hard trappen, want de wind stond voluit. Eenmaal aangekomen bij de kust, stortten Reza en Milo zich in het zand om te spelen. Maar toen Fem met de vliegers tevoorschijn kwam, sprongen ze op.

Femke leerde ons de fijne kneepjes van het vliegervak. Ook Reza en Milo kregen allebei een uitgebreide privé-les, waarna we het strand verlieten met een heuse piratenvlieger voor thuis. Een weekend om te zoenen.

Lachkick op 20 meter

'Wat een mooi huisje', zei Reza toen hij naast ons wakker werd in de Bedouin Lodge in Dahab, Egypte. Samen met Viola's familie beleefden we daar een relaxt weekje duikplezier, zonneschijn en koraal-genot.

Elke dag maakten we een fijne duik, terwijl oma op de kleintjes lette. Daarna trapten we veel lol rond de eerste snorkelpraktijken van Reza en de enthousiast brullende Milo, die verlangde naar de 'zee! zee! zee!'

Een van onze duiken moesten we bijna eerder afbreken dan gepland... vanwege een lachkick op circa 20 meter diepte.
Vincent had al een minuut lang boven een ondefineerbare vissoort gehangen, toen hij Viola wilde laten kennismaken met dit bijzondere zeedier. Al gauw bleek echter dat het hier een stuk plastic met zeewier-accenten betrof.

Viola lachte zich een kriek en draaide al dijenkletsend een rondje. Toen zij kort daarna met een ietwat serieuze blik een overduidelijke vuilniszak onder water aanwees, ter observatie voor Vincent, leidde dat tot een slappe lach die flink wat lucht kostte. Viola en Vincent wisten zich te herpakken en konden de duik weer voortzetten.

Fijn ook dat Reza - na veel oefenen thuis in bad - eindelijk zijn snorkelskills kon gebruiken in het echt. En Milo heeft een nog grotere obsessie voor de zee gekregen dan hij al had. Die twee worden later ongetwijfeld waterratten.

Zanderige handdruk

In het Omniversum bekeken we de streken van de Zandtovenaar. Deze kunstenaar tekent met zijn vingers in het zand prachtige afbeeldingen. Hij strooit het zand op een lichtbak en op een groot projectiescherm achter hem ziet het publiek de werken ontstaan.

Reza was onder de indruk en concludeerde dat deze meneer 'vast veel geoefend had met tekenen'. Hij zag het verder vooral als een raadspel: welk dier gaat hij maken? Na een paar handstreken klonk dan al gauw 'leeuw' of 'pauw' keihard door de grote zaal.

Na afloop kon Reza nog even praten met de Zandtovenaar. De openingszin 'Hallo Zandtovenaar, jij kan goed tekenen', was wel koddig. De kunstenaar reageerde door hem een zanderige handdruk te geven. 'Wat leuk dat jij er bent', zei hij, alsof hij onze zoon al jaren kende. Reza moest lachen en vertelde meteen waar hij zat in de zaal en dat hij het goed kon zien.

Daarna bekeken we in het Omniversum nog de Imax-film 'Under the sea'. Het was voor de jongens even wennen om half-liggend naar zo'n gigantisch beeldscherm te kijken. Reza schrok zich af en toe een hoedje van de zeedieren die plotselinge bewegingen maakten. De gevaarlijke haai en de imposante rog waren favorieten. En Milo wuifde vele handkussen naar de vrolijk zwemmende zeeleeuwen.

www.zandtovenaar.nl (Foto's: Hayo Deinum)

TweeTakt: fel en funky

Lekker weer en creatieve tijden stuurden ons er-op-uit de laatste tijd. Een van de lente-uitjes was het TweeTakt-festival. Midden op de Neude genoten Reza en Milo van een mini-dierenweide en een reuzenknikkerbaan. Ook vermaakten zij zich prima in de kleurkamer, waar zij met een joystick papa's witte jas voorzagen van felle, virtuele kleuren.


Daarna zaten ze op de eerste rij met open mond te kijken naar een breakdance battle, waarbij hiphopdansers allerlei halsbrekende toeren uithaalden op de vloer. Soms voelde Milo de drang om de bewegingen na te doen of onder het podium te klimmen. Reza moest toegeven dat deze gasten wel erg funky konden dansen. Volop respect, je weet zelf.

Tot slot bezochten we de jeugdvoorstelling 'Een konijn van porselein'. Milo was al gauw vertrokken naar dromenland, vanwege de betoverende muziek. Reza was van begin tot eind geboeid door de klanken van xylofoon, klarinet en viool. Er werd geen woord gesproken in de show, maar het verhaal over oude mensen, gevangenschap, vrijheid en liefde kwam goed over.

Boek over tweetal , oplage 1

Vincent en Viola presenteerden onlangs 'De kletsmajoor en de stuntman'. Het gehele gezin maakte zijn opwachting bij de onthulling van dit fotoboek. De oplage is '1 stuks', dus liefhebbers kunnen aankloppen bij ons om dit collector's item eens te bekijken. Verklaring van de titel: Reza staat te boek als kletsmajoor, omdat hij met iedereen het gesprek aangaat, en daarnaast ook zijn creativiteit de vrije loop laat in toneel-, zang-, en dansshows. Milo kreeg al gauw de bijnaam stuntman, omdat hij geen enkele angst kent en vaak vakkundig van banken en speeltoestellen af springt.