Geen rooie cent
'Jarenlang was ik een jazz-zangeres', vertelde Faith, die rondstapte in een sexy, felroze jurkje, een enorme roze hoed en kekke gele pumps. 'De enige reden dat ik geen jazz meer zing, is dat ik daar geen rooie cent mee kon verdienen.' Speciaal voor de gelegenheid bracht ze twee jazz-klassiekers ten gehore (van Billie Holiday en Van Morrisson), waaruit inderdaad bleek dat haar stem zich uitermate goed leent voor dit genre.
Loepzuiver
Die stem. Van verbazend laag naar heel hoog. Elke noot loepzuiver, elke regel tekst doorleefd gezongen. Paloma zette het publiek aan het dansen met haar moderne soulstamper 'Can't rely on you' en liet het meedeinen met de powerballad 'Only love can hurt like this'.
Onooglijk mooi
'Just be' zong Faith terwijl ze sexy op de piano lag. De gewaagde pose nam niks weg van de indringende en emotionele lading van het lied. Datzelfde gold voor de soms onooglijke gezichten die Paloma regelmatig trekt tijdens het zingen. Ze wist de zaal muisstil te krijgen en menig snaar te raken met haar sublieme stemkunsten. Zo mooi. Na de show klonk dan ook een oorverdovend gejuich.
Epileptische klanken
De briljante jazz-zanger Gregory Porter, die de Maas-zaal liet swingen op zijn grondvesten. We waren onder de indruk van zijn prachtige stem en de ritmische band die hij mee had genomen. Alleen werden wij persoonlijk nogal nerveus van de saxofonist die tijdens elke solo (zelfs in rustige songs) een soort epileptische tonenreeks uit zijn toeter blies. Ongetwijfeld virtuoos, en wij zullen wel cultuurbarbaren zijn, maar het oor wil ook wat... en onze oren waren toe aan een andere saxofonist.
Lieve lust
Pharrell Williams was ingehuurd om de eerste dag van North Sea Jazz met een feestje af te sluiten. En een feestje was wat hij dropte... alsof het heet was. Omringd door schaars geklede dansdames reeg Pharrell zijn hits aaneen alsof het een lieve lust was. Al gauw werd het 'Hot in herre' en stond het publiek als een dolle te springen op 'Pass the Courvoisier part 2' van Busta Rhymes en 'Lapdance' van NERD.
'Dude... Stevie Wonder!'
Williams biechtte op dat Sheila E. hem die avond wat teveel drankjes had gevoerd. En bij Pharrell uitte zich dat blijkbaar in overdadige bedankjes en liefdesbetuigingen aan het publiek, evenals een kinderlijk enthousiasme toen hij vertelde wie er in de coulissen zat mee te luisteren naar zijn performance: 'Dude, that is definitely Stevie Wonder!' Als kers op de taart liet hij deze Motown-held de toeschouwers een fijne avond wensen en trok hij Sheila op de buhne om sensueel met hem te swingen.
Funky fuif
Pharrell mag dan een grote hoed hebben, hij is geen stemtovenaar. En dat weet hijzelf ook. Maar het publiek komt nu eenmaal voor een funky fuif en dat is precies waar hij ons op trakteerde. En dan is het geen ramp dat 80% van de muziek en 50% van de tekst meeloopt op een bandje. Na de kolkende combinatie van hitsige hits en nasty dansjes, ging iedereen 'Happy' naar huis.
Vincent en Viola, juli 2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten