Motorboot door de mangrove

Reisverslag Borneo, Maleisië deel 2



Kuching was onze eerste verblijfplaats op Maleisisch Borneo. Het Grand Margherita Hotel bood ons een fraai uitzicht op de Sarawak-rivier (zie foto). Enkele uren later stapten we in een motorboot om de mangrove-bossen van het Kuching Wetland National Park te verkennen via de Santubong- en Salak-rivier.



Het was een mooie reis dwars door het takkenlandschap en langs elegante eilandjes. Door de lichte bewolking kon je soms de overgang tussen lucht en zee niet meer zien. Daardoor kreeg je het surrealistische gevoel alsof je met de boot richting het einde van de wereld voer. Om dit droombeeld af te schudden, mochten we op open zee nog even lekker van de boot springen.





Verwend
Ja, we waren getuige van spetterende dolfijnenstaarten. Inderdaad, we zagen vanuit een ooghoek een krokodil te water gaan. En zeker, er piepte een zwemmende schildpad zijn hoofd naar boven. Maar tijdens zo'n trip merken we tot onze schaamte dat alle wereldreizen ons danig verwend hebben… Nabij de Galapagos-eilanden sprongen er al tientallen dolfijnen vlak langs onze boot… in Costa Rica zagen we ooit op hap-afstand een krokodil een kip in tweeën bijten… en bij de Perhentian Islands hadden we nota bene eergisteren nog gezwommen met een green turtle.


Schilpaddenbroedplaats op een van de eilandjes die we bezochten

Grote neus, dikke buik
De beroemde probiscus monkees (neusapen) lieten helaas hun neus niet zien tijdens onze boottocht. Wel wist onze gids, een vriendelijk doch ongemakkelijke Maleis, ons te vertellen dat deze apen Orang Belanda heten. Vertaald: de mens die lijkt op Nederlands. 'Nederlanders hebben vaak hele grote neuzen. En ook dikke buiken trouwens', verklaarde hij terwijl hij schalks naar ons lachte. En bedankt, vriend!



Krioelende krabben
Om ons dikke Nederlandse buikje nog ronder te eten, besloten we de geur van onze grote neus achterna te gaan. Op het dak van een parkeergarage in hartje Kuching staat namelijk een food court waar je de lekkerste vis, krab, kreeft en groente kunt krijgen. Nadat Reza en Milo een paar krioelende krabben hadden opgetild uit de mand van de viskraam, peuzelden we van twee kreeften, zes grote garnalen, een berg vissticks zoals ze bedoeld zijn, fried rice en een heerlijke hoeveelheid broccoli, paddestoelen, kool, spinazie prei en knoflook.



Op naar ons volgende avontuur:
de orang oetan ontmoeten in Semenggoh, Sarawak.
Wordt vervolgd...

Lees ook deel 1 van de reisblog: Perhentiaans paradijs

Perhentiaans paradijs

Reisverslag Borneo, Maleisië deel 1



We wilden onze zoons (11 en 8 jaar oud) deze zomer graag trakteren op een magisch natuur-avontuur in het regenwoud. Maar zij wilden het allerliefst springen en zwemmen in de oceaan. Tel daarbij op dat we alle vier graag genieten van lekker weer… Na even puzzelen viel de keus al vrij gauw op Maleisië, want daar stikt het van de parelwitte strandjes… en zeg je jungle, dan zeg je Borneo.

Na een vermoeiende vliegreis (12 uur lang film kijken!) kwamen we aan op Kuala Lumpur. Deze wereldstad lieten we links liggen; onze zomervakantie stond immers in het teken van jungle en strand! Vanuit KL vlogen we dus direct door naar Kota Bharu airport. In buurstadje Kuala Besut varen de boten af en aan naar de Perhentian Islands, onze eerste bestemming.





De Perhentians zijn prachtige bosrijke eilanden met paradijselijke Bounty-stranden en glashelder water. Er is een klein feesteiland voor de backpackers en een wat groter eiland waar de zaakjes nog iets strakker geregeld zijn, waar vooral gezinnen hun heil zoeken. Zo ook wij. Het was vier dagen genieten met volle teugen.

Opwarmen in de oceaan
Badderen in de oceaan is heerlijk. De watertemperatuur ligt soms nog hoger dan de luchttemperatuur. Dat is even wennen, maar stiekem ook wel heel prettig. Je gaat dus nooit het water uit omdat je lichaam te koud is geworden, zoals gebruikelijk in Europese wateren. Integendeel: je duikt er vooral in wanneer je lekker wilt opwarmen omdat er een verdwaald zacht briesje langs waait. Absurd, maar lekker!

Al snorkelend bij Coral View en Rawa Island zagen we een kleine haai, een reuzenschildpad, roggen, Nemo-visjes, papegaaivissen en onwijs veel 'zee-snoskommers'. Van Reza (11) wisten we al dat hij dol was op de onderwaterwereld, maar gelukkig toonde Milo (8) zich ook een snorkel-fanaat van het zuiverste water. Met hem een gesprek voeren in de zee was nagenoeg onmogelijk omdat hij continu koppie onder dook.



Lichtshow van bliksem
Elke avond op het eiland breekt de hemel open en stort de regen met bakken naar beneden. Het onweer is magistraal om te zien: de dreigende donderwolken geven een lichtshow van bliksemschichten. De regenbogen hebben felle zuurstokkleuren. Onze fototoestellen bleken deze tinten niet vast te kunnen leggen. Maar ja, zo hoort dat soms ook bij prachtige natuurverschijnselen. Die moet je in het echt zien.

Trouwens, de enorme vleermuizen die 's avonds door de lucht fladderen, lieten zich evenmin vangen op de gevoelige plaat. Jullie moeten ons maar op ons woord geloven dat zij hun naam 'vliegende hond' absoluut eer aan doen. Wat een fascinerende grote mormels!



Grootste vijand
Helaas, ondanks alle voorzorgsmaatregelen heeft onze grootste vijand in dit paradijs, de zon, ons toch te pakken gekregen. Dikke lagen P20-zonnebrand en neopreen-shirts hielden de stevige stralen gelukkig genoeg tegen om onze jongens een verbrande huid te besparen. Mama en papa hadden minder geluk: wij liepen na 1 dag toch rond met kreeftrode ruggen. Vanaf nu houden we dus onze shirts aan in de zee. Een gebrandmerkt mens telt voor twee.

Onze volgende halte is Kuching, Borneo. Wordt vervolgd...

Waterwegen en wereldkunst

In Rotterdam beleefden we een kunstzinnige dag, die begon en eindigde met water. Allereerst bezochten we het Maritiem Museum, dat de Rijke historie van de waterwegen op een aantrekkelijke manier in beeld brengt. De oude scheepsmodellen, reisverslagen met illustraties en andere relikwieën zijn mooi om te zien.



Voor kinderen is er een hoop te leren op 'dek 2', waar tafeltjes gedekt zijn met kennis over voedsel. Een speeltuin (deels binnen, deels buiten) maakt het plezier compleet. En natuurlijk kun je in het haventje buiten ook enkele fraaie schepen opstappen.



Het Wereldmuseum hebben we ook bezichtigd. Het is gesitueerd in een deftig hotel en daarom voelt menig toerist zich wellicht wat ongemakkelijk om in zijn slippers en korte broek binnen te stappen. Maar de collectie van dit museum zit echt vol parels.



Onlangs heeft de Dalai Lama hoogst persoonlijk de enige volledig nagebouwde Tibetaanse tempel ter wereld geopend hier (zie bovenstaande foto). Ook zijn er andere indrukwekkende bidplaatsen neergezet. Afrikaanse kunst is er veel te zien: maskers, beelden, meubels, wapens en grafkisten. En ook de enorme 'totempalen' uit Oceanie zijn schitterend om te zien.



Tot slot liepen we Boijmans Van Beuningen binnen om het magistrale kunstwerk 'Notion Motion' te beleven. De Deens-IJslandse kunstenaar Olafur Eliasson heeft in de 1.500m2 grote Bodonzaal een gigantische installatie gebouwd. Hij liet zich inspireren door de natuur en dan vooral de reflectie van licht op water. Bezoekers zien verschillende betoverende rimpelingen ontstaan in water, die zij zelf beïnvloeden door op delen van de vloer te stampen. De beweging van het water wordt via projecties weergegeven op de enorme wanden. Vooral de installatie waarbij een spons om de paar minuten in een plas water valt, levert een magisch schouwspel op.

Bakbeesten en koekiemonsters in het Bakkerijmuseum

Leren hoe de bakker zijn werk doet, zelf koekjes bakken en de geschiedenis van de bakkerij ontdekken. Dat kan allemaal in het Nederlandse Bakkerijmuseum in Hattem. De bakkers die de presentaties houden zijn zeer goed met (kleine) kinderen, ze hebben engelengeduld en humor. Een aanrader, zeker voor kinderen van 4 tot 10 jaar.

Banksy beurt op en beukt neer

The Art of Banksy, nu te zien in de Beurs van Berlage in Amsterdam.