Zweven is leven!

Milo giert het uit van geluk in de zweefmolen op de Parade.

Milo glijdt naar groep 3

Woodstock-reunie op North Sea Jazz

'Zo'n man komt maar 1 keer op aarde.' Dat zei gitaarvirtuoos Carlos Santana vrijdag op North Sea Jazz 2013 over funkgrootmeester Larry Graham. Deze beroemde basgitarist gaf een voortreffelijk concert weg, waarin hij het publiek verraste met gastoptredens van Prince en Santana.



Graham staat altijd garant voor een ijzersterke show, waar het plezier van afstraalt. Zijn bandleden krijgen stuk voor stuk de ruimte om hun kunsten te laten zien en de hele zaal wordt meegenomen in de groove. Ooit speelde Larry in de band Sly & The Family Stone, die furore maakte met hits als 'Dance To The Music' en 'Family Affair'. Hier liet de bassist zijn zelfbedachte plukkende en rammende bastechniek voor het eerst horen.

Sly Stone stond op Woodstock in 1969, maar dat gold ook voor Santana. Toen Larry en Carlos dus in de Nile-zaal van North Sea Jazz het podium weer deelden, konden we spreken van een Woodstock-reunie. 'We we're both at Woodstock… and we're still high', zei Santana nadat hij een gierende gitaarsolo gaf. Het was een fenomenale show, echt een stukje historie.



Als een duveltje uit een doosje kwam ook Prince even het podium op. De kleine grote man uit Minneapolis is een bewonderaar van Graham, dus hij kende zijn plek: hij deed wat ondersteunend funkwerk op de gitaar en vertrok weer. Niemand had Prince verwacht: hij stond immers zelf niet geprogrammeerd, maar blijkbaar had hij op doorreis naar Montreux even tijd voor een tussenstop.



Level 42
Door al dit geweld zouden we bijna vergeten dat ook bassist Mark King van Level 42 een mooie bijrol had bij het optreden. Deze gast was weliswaar vooraf aangekondigd, maar wist toch de toeschouwers te verrassen door een paar mooie nummers van zijn 80's-band te laten horen. Natuurlijk kon een minutenlange, soms oorverdovende basgitaar-clinic niet uitblijven, waarin de twee giganten de meest duistere en heftige geluiden uit hun instrumenten toverden.



Magistraal
Dit alles gebeurde tijdens het eerste optreden van de avond (van 18.00 uur tot 19.00 uur). Daardoor was het bijna onmogelijk om dit hoogtepunt te evenaren. Toch was ook de show van Santana, waarin hij in anderhalf uur een prachtige wandeling maakte door zijn oeuvre, magistraal. Iedereen in de band sloofde zich uit: van percussionist tot zanger, van drummer tot gitarist. Het publiek genoot van deze opzwepende latino-sound en de wonderschone solo's van meneer Santana, die er overigens nog uitzag als een kwieke vent. Alleen moet 'ie voortaan wel z'n kauwgom uit z'n mond halen voor het concert.

Zenuwen
Andere hoogtepunten waren Jonathan Jeremiah en Lianne La Havas, die allebei de zaal stil kregen met hun fenomenale zangstemmen. Seasick Steve deed hard zijn best en kreeg het publiek goed mee, maar dat was niet echt ons kopje thee. Afsluiter Caro Emerald wist te overtuigen, ondanks de zenuwen die ze zei te hebben. 'Ik voel me zo enorm vereerd om hier te mogen staan na Carlos Santana.' En zo blijkt maar weer: respect haalt het beste in muzikanten naar boven. North Sea Jazz 2013 was fantastisch. En daarmee basta.

(c) Vincent Mirck

Tankman, kijkdoos, zomerweer

Hoog Catharijne: volgens velen de lelijkste puist van Utrecht, volgens anderen het bruisende, overdekte winkelhart van Nederland. Wij komen er zelf niet graag, maar voor de expositie 'Call of the Mall' maakten we een uitzondering. HC staat dezer dagen vol met grote kunstwerken, fraaie beelden, lekkere muziek en allerlei activiteiten.

We liepen bijvoorbeeld het beeld 'Tankman' tegen het lijf. De kunstenaar Fernando maakte een levensgrote replica van de Chinese jongen die 24 jaar geleden een tank staande hield op het Plein van de Hemelse Vrede, enkel gewapend met twee boodschappentassen. Fernando's fascinatie ging zo ver, dat hij zelfs een 9 meter hoog standbeeld van deze 'Tankman' gemaakt heeft. Die gigant is momenteel te bezichtigen in het Rabobankgebouw aan de Croeselaan.





Naast het bekijken van de kleurrijke kunst, konden onze jongens ook zelf hun creatieve kant laten zien. Op het Jaarbeursplein knutselden ze twee puike kijkdozen in elkaar, onder begeleiding van enthousiaste medewerkers van 'Call of the Mall'.









De rest van het weekend bivakkeerden we bij opa en oma aan het water. Het is jammer dat we er zo extreem lang op moesten wachten en dat de herfst tot en met Oerol leek te duren, maar nu het zomerweer dan eindelijk de kop opsteekt, zullen we er dubbel en dwars ervan genieten.

Heimwee naar Maarten

Een tijd terug zagen wij een prachtig liedjesprogramma. Maarten van Roozendaal met Paul de Munnik: Heimwee naar de Hemel. Vrijwel alle liedjes gingen over dood en verdriet. Nu is hij dood en hebben we verdriet. Een groot artiest gaat heen. RIP