Foto-impressie Corfu, week 2

Familie op film

Zes filmpjes die we maakten op Corfu. Bekijk een keur aan stoere waterstunts, een close-up vliegtuiglanding, avonturen op glijbanen en een grote piraat die een spetterende indruk maakt.

1) Uitzicht vanaf de Starbucks in het stadje Kanoni op Corfu.
De vliegtuigen komen op ooghoogte binnenvliegen.



2) De absolute favoriet van onze kids:
het piratenbad in waterpretpark Aqualand.



3) Milo laat vol trots zijn zwemkunsten zien,
maar is niet zo gesteld op de camera.



4) Hooggeeerd publiek: Reza doet een salto, een sprong, een supersalto en een onderwater-handstand in het zwembad.



5) Reza en Milo glijden erop los in waterpark Hydropolis.



6) Reza raapt zijn moed bijeen en trotseert
de heeeeeeele hoge glijbaan. Held!

De brokken van een stuntman

Milo heeft er een sport van gemaakt om ons de meest spectaculaire schrikmomenten te bezorgen. Zo stond hij enkele maanden geleden opeens in de opening van zijn kantelraam (1 hoog) te balanceren op de vensterbank. In het zwembad gleed hij kort geleden keihard uit, waarna we op de eerste hulp belandden om zijn lip te lijmen. Dezelfde lip kreeg met Kerstmis enkele hechtingen vanwege een fikse val tegen een glazen tafel. En helaas kunnen we het brandwonden-incident van 2008 ook niet vergeten in deze reeks.

Op Corfu kwam er weer een nieuw dieptepunt bij. We reden in onze huurauto terug van een prachtige dag op de rustige hoek van het Roda-strand. Kindjes op de achterbank, raampjes open om uit te waaien, niks aan de hand. Dachten we. Maar stuntman Milo had ondertussen hele andere plannen. Hij had zich muisstil los geworsteld uit zijn kinderzitje. Gelukkig riep grote broer Reza plotseling: 'Milo, niet doen!' Vincent draaide zich pijlsnel om. Aan zijn paniekerige stem herkende Viola, die achter het stuur zat, meteen dat het menens was.

Milo bleek met zijn hoofd en armen uit het autoraam te hangen. Vincent kon hem bij zijn voetjes grijpen en zodoende belandde hij weer in het zitje. 'Auto's kijken', zo omschreef onze driejarige waaghals zijn motief. Reza hebben we een extra portie complimenten gegeven voor zijn alertheid. Terwijl wij rustig op adem kwamen, begon Reza zijn kleine broertje haarfijn het concept van leven en dood uit te leggen. 'Ik zou het heel jammer vinden, Milo, als jij er niet meer was.'

(Dit was overigens niet het enige Milo-moment van die dag. Al zwemmend in de zee is hij tevens door een wesp gestoken in zijn handje. Dat was even flink krijsen, maar daarna was hij blijkbaar weer snel toe aan actie.)

Foto-impressie Corfu, week 1

Schrijflakei

1859-1941:
Keizer Willem hield een weblog bij
Maar hij deed dat op papier
Een lakei schreef elke dag wat op
En dat boekwerk ligt nu hier

Zijn geboorte, stamboom, ongeluk
Eerste tandjes, laatste trends
Prille liefde, tranen, puberteit
Grijze haren, bitter end

Maar wat heb je aan zo'n levenswerk
In zo'n grote glazen kast?
Arme Willem, nu leest niemand ooit
Hoe te gek jouw leven was

2011:
Stel jij bundelt al jouw schrijfsels nu
Denk dan niet: 'ik scherm het af'
Word geen ongelezen schrijflakei
Deel je wieg, je hart, je graf

© Vincent Mirck

Dit gedicht schreef Vincent n.a.v. het enorm dikke dagboek, waarin werkelijk elke dag uit het leven van de Duitse keizer Wilhelm II (1859-1941) beschreven staat. Het boek ligt tentoongesteld in het Achilleion-paleis op Corfu. De dochter van de beroemde keizerin Sissi verkocht dit paleis aan Wilhelm in 1907.

De perfecte kont

De derde dag op Corfu besloten we de toerist uit te hangen door op een eilandtour te gaan met een Griekse gids die geweldig goed Nederlands sprak. Zij leidde ons langs het vakantiepaleis van de Oostenrijkse keizerin Sissi, de mooiste uitkijkpunten, een schoon strand, een fraai klooster en – om te breken met de reeks leuke haltes - een nogal toeristisch, nietszeggend vissersdorpje.


De gids wilde overduidelijk haar taalkennis met de bus vol Hollanders delen. Maar haar spraakwaterval was op geen moment storend, mede vanwege haar schattige accent en sterk informatieve verhaal. James Bond, de heilige maagd Maria, de directeur van Fiat, allerlei adel en vele lokale helden wist ze in haar historie te verwerken.

Rondom Sissi's optrekje staan lange rijen Grieksesculpturen. Vooral de twee beeldhouwwerken van Achilles zijn imposant. De Odyssee-superster staat fier en metershoog overeind aan de ene kant van de beeldentuin, uitkijkend over de zee en de rotsen. Een paar meter verderop ligt de held kreupel en theatraal dood te gaan.

De beeldhouwer van dit prachtige sterfbeeld was duidelijk een man van detail. Of een billenman. Dat bewijst het stuitende perfectionisme waarmee het achterwerk van Achilles uit het marmer is gehakt. The perfect ass. We zijn benieuwd hoeveel naaktmodellen voor die beeltenis mochten poseren voordat de kunstenaar tevreden was.


Op het terrasje bij de lunchplek dronken we nog een kumquat. Deze neon-oranje citruslikeur met 25 procent alcohol is Corfu's favoriete vlucht richting een delirium. Vincent vond het wel tijd voor een borrel, het was immers al 'kumquat voor drie'.

Reza en Milo doorstonden deze dag met verve, ook al was het veel bus en cultuur wat de klok sloeg. Eerlijk is eerlijk: de dag daarna was het hun feestje. We boekten een retourtje naar een van de grootste waterparken van Europa: Aqualand. En dat betekende meer dan 100 vierkante kilometer nattigheid, talloze speeltoestellen, een giga-golfslagbad en maar liefst 38 glijbanen. Plons!

Non-stop waterfeest

Al enkele weken voordat we vertrokken, had Reza (6 jaar) onze reisbestemming omgedoopt in Kung Fu. We legden hem uit dat we niet naar China, maar naar een eilandje in Griekenland toegingen. Toch kon hij de naam Corfu niet helemaal onthouden en op de dag dat we aankwamen dacht hij zelfs even dat we weer bij Oerol waren op Terschelling. 'Het is leuk hier op Orgel!'

Maar Corfu dus: veel zon, veel strandjes, veel knoflook en… veel Nederlanders. Voor de jongens was dat laatste heerlijk, want na tien minuten in het zwembadje bij het appartement was er al een 'beste vriend' gemaakt. Dit keer als eerste door Milo, een unicum! De jongen in kwestie was weliswaar van Reza's leeftijd, maar hij had nog geen zwemdiploma en dus sprong hij gezellig rond in het pierenbadje. De zwembandjes-connectie was gauw gelegd. Milo en hij hadden hele gesprekken samen en speelden er op los. Pas later haakte het sociale dier Reza ook aan.

Uiteindelijk was het een waterfeest met de drie kleintjes. Vincent smeet de jongens van links naar rechts door het zwembad, liet zich in het water duwen. Viola zwom baantjes met Milo op haar rug en liet zich natspatten door de schaterende jochies. Toen de papa en mama van het nieuwe vriendje waterballonnen en een luchtbed tevoorschijn toverden, kon deze hele vakantie al niet meer stuk. We belandden de tweede dag zelfs gezamenlijk aan een leuk strandje, waar de waterpret gewoon doorging. Dit keer met een rubberboot.
Aan ons de eer om binnenkort te vertellen dat het jongetje
slechts 1 week blijft, en wij 2 weken…