Vorig weekeinde beleefden onze jongens voor het eerst het pretpark der pretparken: de Efteling. Zoals verwacht waren we vooral in het Sprookjesbos te vinden. Milo was helemaal wild van Holle Bolle Gijs (papier hier!), Reza vond de regenachtige zoektocht naar Langnek een van de hoogtepunten.
De stoere attracties (Python etc.) hebben meestal als regel dat je 1.20 meter lang moet zijn om binnen te stappen. Reza viste met zijn 1.13 dus vaak achter het net. Maar toen bleek ineens dat Joris en de Draak al toegankelijk is vanaf 1.10 meter. Reza mocht met ons mee de achtbaan in, terwijl Milo en oma Noor gezellig samen buiten gingen spelen. Wat een ontzettend gave rollercoaster was het! Een geweldige trip met enorme snelheid, waarbij twee karren tegen elkaar racen.
Oma Cobie had dit weekend voor Reza een heus Sinterklaas-kostuum gemaakt. Prachtige stof, een glimmende onderjurk, een staf, een baard en een mooie mijter. Beretrots showde onze kleinheiligman zijn 5-december-outfit: 'Papa, het is geen jurk, het is een mantel!' Zijn stem klonk een stukje lager en iedereen kreeg officieel een hand. Toen oma en opa weer vertrokken, eiste sint Reza dat zij nog even 'dag Sinterklaasje' zongen.
Zondag was het vooral cultuur dat de klok sloeg. Milo ging met papa naar de voorstelling 'Stip', waarin een verwarde reiziger contact probeert te leggen met een witte pluche bol. Milo gaf een recordaantal oorverdovende lachsalvo's, waar de jongste helft van de zaal lekker in mee kon gaan. Reza zag samen met mama de musical 'Otje', naar het boek van Annie M.G. Schmidt. Vervolgens gingen we nog even buurten bij de show van de theatersportcollega's van Viola, die in de kroeg hun kunsten vertoonden. Toen we op de terugweg ook nog zwarte pieten tegenkwamen in de stad, kon het weekend niet meer stuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten