Als je ze in Nederland door je tuin zag kruipen, zou je een hartverlamming krijgen. Maar in Guayaquil huizen er in het Parc Bolivar - midden in de stad - ruim honderd iguana's. Deze 1-meter-lange, groene hagedissen zien er uit alsof ze rechtstreeks uit de prehistorie zijn komen wandelen. 
Het was een prachtig schouwspel om de tamme reptielen te zien rondstappen. Toen we de bomen in keken, zagen we er echt tientallen op de takken liggen. En we moesten echt oppassen waar we liepen, want die staarten zijn langer dan je denkt. Reza en Milo hadden overigens meer interesse voor de duiven, waar ze woest achter aan renden. Met veel handgewapper en luid geschreeuw joegen ze de beesten op tot ze weer een paar meter verder vlogen. En dan begon het ritueel weer van voor af aan.
Uiteindelijk konden we onze bezwete zoontjes meelokken naar een nep-Starbucks, waar Viola lekkere koffie kon drinken (eindelijk geen oplos!) en we met z'n allen genoten van heerlijke taartjes (wie heeft 'tres leches' nodig als je 'quatro leches' hebt?).
Eind van de middag liepen we de 444 traptreden op naar de vuurtoren van Las Penas. Veel van de huizen in deze pittoreske wijk zijn geverfd in zuurstokkleuren. De vuurtoren bood een fraai uitzicht over de stad. Zelfs de schemering deed daar niks aan af. En een vet compliment voor de jongens dat ze heel de weg zelf hebben gelopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten