Rondtollen, feest vieren

Milo was jarig (hij werd 4) en dat vierden we zondag uitbundig, met familie en vriendjes. Het was een heerlijk zonnig weekend en dus waren we veel buiten.

Vooral zaterdag hadden we een heel programma. Op treinstation Amersfoort was een festival gaande met muziek, streetdance, taartjes versieren en… een kindercircus!

Op het plein voor het station lagen allerlei circusattributen. Kinderen konden jongleren, spelen met diabolo's, fietsen op eenwielers, bordjes draaien en lopen op grote ballen. Milo was al gauw verzot op een soort mega-tol waar hij in kon zitten en als een bezetene kon ronddraaien. Onderstaande actiefoto ziet er een stuk gevaarlijker uit dan de werkelijkheid, onze jarige job had de grootste pret...


Zondag werd Milo overladen met mooie cadeaus: treintjes, smurfen, een schooltas van Toy Story, een broodtrommel van Cars en een stel wandelende takken. Toch leek zijn favoriete presentje een kaart die – als je hem opendoet – 'happy birthday' begint te spelen.

Achtbanen en afdingers

Reza en Milo hadden een dagje vrij van school, precies op de zonnigste vrijdag sinds tijden.
En dus besloten we naar de Efteling te gaan. De jongens vermaakten zich kostelijk in het sprookjesbos, de Bob, Droomvlucht en Fata Morgana. Ook waren ze diep onder de indruk van de fenomenale nieuwe show Raveleyn, waarbij ruiters, raven en een draak de hoofdrollen spelen.

Reza was onlangs boven de 1.20 meter gegroeid en dat betekent in de Efteling dat hij welkom is bij elke attractie, ook de spannende achtbanen. Onverschrokken ging hij twee keer in de Python (5x over de kop binnen een halve minuut) en hij genoot van de snelle, scherpe bochten bij Joris en de Draak. Dit adrenaline-shot kreeg eind van de dag nog een klein vervolg, toen Reza en papa twee keer achter elkaar in de 'dark ride' Vogel Rok gingen.


Zaterdag stonden we met de inhoud van onze zolder en garage op een rommelmarkt. In alle vroegte reden we twee auto's vol meuk naar het Schimmelplein. Als een ware koopman verkocht Reza een zingende knuffelkikker aan een vriendelijke dame. 'Kijk, hij doet het echt.' Er werd flink onderhandeld, zelfs toen we rond 14.00 uur al onze koopwaar aanboden voor de bodemprijs van 20 eurocent per stuk. Van kookboek tot designklok, van fleece jack tot zitzak. Sommige diehards bleven maar afdingen, anderen probeerden zonder te betalen een zwikje sokken van 40 cent mee te nemen. Met een opgeruimd gevoel en 125 euro winst reden we terug naar huis. Uitgeteld.

Fietsen op de landingsbaan

Vliegbasis Soesterberg was dit weekend tijdelijk geopend voor publiek. Dit uitgestrekte natuurgebied (voormalig militair bolwerk) vormde het toneel voor De Basis, een festival dat kunst en cultuur koppelt aan natuur en geschiedenis. Wat ons betreft had het vermaak per vierkante meter wel wat hoger gemogen, maar we beleefden hoe dan ook een leuke dag.

Milo en Reza genoten van de uitgestrekte landingsbaan, waar we oneindig tikkertje konden spelen. De ei-vormige raketten op de baan trokken ook hun aandacht. En als papa en mama snoeihard gingen fietsen, deden de jongens achterop hun armen wijd.
'We zijn een vliegtuig!'

In de oude bunkers van de vliegbasis was ook kunst te bekijken. Onze jongens keken bij het 'hybride' kunstwerk 'Start your engines' hun ogen uit: flikkerende lichten, draaiende letters geprojecteerd op de muren, vreemde geluiden. Reza stapte af op de verantwoordelijke kunstenaar en riep: 'Wat is dit? Ik snap het niet!' Het antwoord dat volgde, bood Reza niet direct houvast: 'Dit is beleving, jongen.'
Met vraagtekens in zijn ogen liep Reza naar buiten toe.


Even keken we mee met een groep kinderen die een stoomcursus 'freerunning' kregen van twee gespierde gasten. Ter info: freerunners jumpen van balkons af, lopen tegen muren op en maken salto's van grote hoogtes. Milo klom vastberaden de 1 meter hoge stellage op en sprong er lachend van af. Toch besloten papa en mama de minimumleeftijd van 8 jaar maar gewoon te respecteren. Na een paar vervaarlijke sprongen en een potje tikkertje kon onze jongste zoon daar mee leven.

Terwijl Milo lekker in de zon zat te spelen, volgde Reza een workshop 'vlag maken', georganiseerd door De Vrijstaat. Hij begon met een rode punt op een witte vlag. Trots liet hij deze Japanse vlag aan de knutsel-juf zien. Maar al gauw bleek dat dit niet zijn einddoel was. Hij greep allerlei sjablonen en rolde er op los met verschillende kleuren textielverf. Uiteindelijk wist hij een fraai clownsgezicht te maken. De hele terugweg wapperde hij achterop de fiets met zijn stoere vlag.


In 2013, het jubileumjaar van de Vrede van Utrecht, groeit festival De Basis uit naar een tiendaags internationaal evenement, zo lazen we in de folder. Deze openstelling was een aardige poging, maar we vinden dat de organisatie wel wat meer kleine buiten-acts mag neerzetten op dit gigantische terrein.