Zo vader, zo zoon

In het hotel in Winterberg besloot Reza dat het hoog tijd was dat hij samen met papa een liedje zou schrijven. En zo geschiedde.
Vader en zoon gingen er eens goed voor zitten en penden het nummer 'Samen alleen'. De lyrics staan hieronder. Degene die er een mooie melodie bij bedenkt, ontvangt eeuwige dank van Reza en Vincent.

Samen alleen

Het is niet leuk om alleen te zijn
Met niemand om je heen
Soms heb je verdriet, soms heb je pijn
Dan red je het niet alleen

Refrein 1:
Kom toch naar me toe
Help me nou eens even
Het is ook zo'n gedoe
Om met mezelf te leven

Zullen we samen alleen gaan zijn
Dan helpen we elkaar
Grote problemen worden klein
Geen gedoe en geen gemaar

Refrein 2:
Kom toch naar me toe
Help me nou toch even
Ik ben mezelf zo moe
Dat ik mij aan jou wil geven

© 2013, Vincent en Reza Mirck

Lange latten, lijden en lachen

Om de sneeuwpret nog wat te rekken, boekten we een weekend Winterberg. Daar waren de pistes mooi wit, ook al kwam dat mede door de spuitsneeuw. De kou daarentegen was 100 procent echt, want de autodeuren raakten meer dan eens vastgevroren. Enkele hoogtepunten van de drie dagen Duitsland.

Onze jongens gingen op ski-les en vooral Reza maakte grote sprongen, want hij mocht na 1 dag al de blauwe en rode piste op. Remmen kon hij op zich wel, maar liever gierde hij in razend tempo van de berg af. Milo was helemaal verkikkerd op de sneeuw, maar hij zag het witte spul vooral als etenswaar.

Op weg naar de piste zagen we een groot beeld van Jezus aan het kruis. Reza keek bedenkelijk naar de lijdende Christus en vroeg zich vervolgens af wat er 'in hemelsnaam' met die arme man gebeurd was...
Viola en Vincent proestten het uit. Magnifieke woordkeus!