In de stad Ayuthaya huurden we drie fietsen om de tempels in de buurt te verkennen. Het was even wennen om aan de linkerkant van de weg te rijden, maar al gauw lukte het om over de juiste schouder te kijken. Met zijn vouwfiets op de laagste stand, was Reza de doorzetter van de dag. Hij kreeg namelijk niet alleen te maken met fysieke uitputting, ook de tempelmoeheid begon toe te slaan.
Milo was iets meer onder de indruk van de Boeddha-pracht. Hij bestudeerde alles wat glinsterde en glom. Ook vond hij de offers die bij elk altaar stonden fascinerend. Felgekleurde (plastic) bloemenkransen, flesjes priklimonade, wierookstokjes, ja zelfs geslachte kippen.
De eerste avond in Ayuthaya sloeg het weer ineens om. De regen denderde met bakken uit de lucht, vergezeld van donder en bliksem. Zo snel als de bui kwam, verdween hij ook weer. Het was onze eerste kennismaking met het Thaise regenseizoen.
De volgende ochtend namen we de jongens mee naar het 1 Million Toys Museum. Dit bleek vooral vol te staan met plastic speelgoedpoppetjes en dat vonden ze geweldig. Reza kreeg een schoolklas Thaise groupies achter zich aan, terwijl Milo nauwkeurig controleerde welke figuren hij herkende van film of tv.
We kwamen die middag op een gezellige markt terecht, waar we een olifant een groentelunch mochten voeren. We hadden ook voor een paar baht op de foto gemogen met een zielige, geketende tijger in een donker hok, maar dat dierenleed hebben we maar even gelaten voor wat het was.
Reza stelde voor om een Thaise massage te ondergaan. Goed plan! Tien minuten later lagen we alle vier op een relaxbank met een masseuse op onze rug of aan onze voeten. Gedegen vakwerk voor een spotprijs. Het hele gezin verliet rozig, gekneed en voldaan de massagesalon.
Die avond voeren we in een bootje langs de verlichte tempels. Het duurde even voordat er wat moois te zien was, maar dat was dan ook de moeite waard. De lichtjes weerspiegelden in het water en zorgen voor een sprookjesachtig uitzicht. Reza gebruikte de tijd in de boot vooral ook om vleermuizen te spotten. En als ze iets te dichtbij vlogen, schrok hij soms stiekem even.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten