Hoofd in de wind

Alle weermannen voorspelden onheil voor het eerste Oerol-weekend. En inderdaad, enkele swhows werden afgelast vanwege stormwinden. Maar toch was het overwegend droog en zonnig toen wij dit festival op Terschelling bezochten. Het motto van Oerol dit jaar: 'de wind voert het woord'.

West was onze windrichting. We vertoefden veel op het strand, Midsland en West-Terschelling. De Franse band CQMD, die P-funk en ska combineren, stonden lekker te funken op het Groene Strand. En toen sprintte Milo opeens weg. Vincent rende er achter aan, maar kon de kleine snelheidsduivel met moeite bijhouden. Blijkbaar had Milo de uitkijktoren ontdekt en daar wilde hij in klimmen.

Na een kort rustpunt bij dit meesterlijke uitzicht, had Milo de Waddenzee als nieuw doelwit in het vizier. Hij zoefde van de trappen af en stortte zich op het zompige zand. Vincent stond vervolgens een uur lang met zijn hoofd in de wind, zijn oren vol funky klanken, zijn zoontje in de modder.

Samen keken vader en zoon naar de kitesurfers die acrobatische kunsten uithaalden op de golven. Uit de verte klonk een stemmetje. Het was Reza die papa een biertje kwam brengen. Soms heb je even zo'n momentje dat alles goed is. Zelfs de stoere surfdudes om Vincent heen moesten lachen, want ook zij zagen dat het goed was.