Genieten van rekwisieten

We pikten een paar dagen Lyon mee, waarbij we stralende zon, maar ook wat onweersbuien troffen. In het grote aquarium zagen we haaien, piranha's en murenes zwemmen, evenals een gitaar-rog (niet te verwarren met de hard-rog of grunge-rog).

Ook brachten we een bezoek aan de villa van 'les freres Lumiere'. Deze twee broers waren eind 19e eeuw de uitvinders van de cinema zoals wij die nu kennen. In het prachtige landhuis staan tal van ouderwetse camera's en projectors opgesteld. Natuurlijk kun je de eerste bewegende beelden zien die ooit zijn vastgelegd. En de trompe l'oeuil- spelletjes (gezichtsbedrog) vormen ook keer op keer een grappige ervaring.

In een statig huis, midden in het oude stadshart van Lyon, is een deel van de film 'The Perfume' opgenomen. Na het schieten van deze scenes zijn de magische decors grotendeels intact gebleven. Een binnenhuisarchitect heeft dit gebouw aan de rue St. Jean omgetoverd tot het Museum voor Minituren en Cinema. Zelf is deze man inmiddels een beroemd miniaturist. Hij maakt perfect gelijkende schaalmodellen (1 op 12) van de meest uiteenlopende interieurs: een studentenkamer, een verlaten operagebouw, een restaurant, een dino-museum, een gevangenis…

Het moet een enorme precisie, een tomeloos geduld en een kinderlijk enthousiasme vergen om deze micro-maquettes tot in de puntjes te perfectioneren. Zelfs de tandenborsteltjes op schaal hebben piepfijne haartjes en op de bierflesjes zitten zelfs etiketjes geplakt.

In hetzelfde museum staan zalen vol met filmrekwisieten, kostuums, monsters, modellen, ruimteschepen en rubberkoppen. Teksten met foto's bieden uitleg over de speciale effecten die filmmakers gebruiken en hoe jij als kijker professioneel genept wordt. Het masker van Batman, het kleimannetje uit Corpse Bride en de afgietsels in gips van bekende Hollywood-sterren waren tof om te zien. Reza herkende direct een replica van de Eiffeltoren en Milo's oog viel al gauw op een echte Willy Wonka-reep.

Over Willy Wonka gesproken: in Tain l'Hermintage stapten we het wonderbaarlijke winkeltje van een heuse chocolatier binnen. Likkebaardend kochten we een handvol chocolaatjes. We wierpen ons picknickkleed uit tussen de wijngaarden en vergrepen ons aan de zondige zoetigheid.

Qua eten beging Vincent deze vakantie overigens nog een kleine blunder. Nietsvermoedend had hij in een Lyonese bouchon een lekker klinkend kipgerecht besteld. Hij trok echter een zuur gezicht toen vervolgens een walgelijk lever-taartje werd geserveerd. Bittere levertjes, via een gehaktmolen in een taartvormpje geperst. Bleeh! Dapper slikte Vincent het slechte goedje weg, met behulp van fijne wijn.
Een ding is zeker: dit was 'la derniere foie'...