Milo en Reza genoten van de uitgestrekte landingsbaan, waar we oneindig tikkertje konden spelen. De ei-vormige raketten op de baan trokken ook hun aandacht. En als papa en mama snoeihard gingen fietsen, deden de jongens achterop hun armen wijd.
'We zijn een vliegtuig!'
In de oude bunkers van de vliegbasis was ook kunst te bekijken. Onze jongens keken bij het 'hybride' kunstwerk 'Start your engines' hun ogen uit: flikkerende lichten, draaiende letters geprojecteerd op de muren, vreemde geluiden. Reza stapte af op de verantwoordelijke kunstenaar en riep: 'Wat is dit? Ik snap het niet!' Het antwoord dat volgde, bood Reza niet direct houvast: 'Dit is beleving, jongen.'
Met vraagtekens in zijn ogen liep Reza naar buiten toe.
Even keken we mee met een groep kinderen die een stoomcursus 'freerunning' kregen van twee gespierde gasten. Ter info: freerunners jumpen van balkons af, lopen tegen muren op en maken salto's van grote hoogtes. Milo klom vastberaden de 1 meter hoge stellage op en sprong er lachend van af. Toch besloten papa en mama de minimumleeftijd van 8 jaar maar gewoon te respecteren. Na een paar vervaarlijke sprongen en een potje tikkertje kon onze jongste zoon daar mee leven.
Terwijl Milo lekker in de zon zat te spelen, volgde Reza een workshop 'vlag maken', georganiseerd door De Vrijstaat. Hij begon met een rode punt op een witte vlag. Trots liet hij deze Japanse vlag aan de knutsel-juf zien. Maar al gauw bleek dat dit niet zijn einddoel was. Hij greep allerlei sjablonen en rolde er op los met verschillende kleuren textielverf. Uiteindelijk wist hij een fraai clownsgezicht te maken. De hele terugweg wapperde hij achterop de fiets met zijn stoere vlag.
In 2013, het jubileumjaar van de Vrede van Utrecht, groeit festival De Basis uit naar een tiendaags internationaal evenement, zo lazen we in de folder. Deze openstelling was een aardige poging, maar we vinden dat de organisatie wel wat meer kleine buiten-acts mag neerzetten op dit gigantische terrein.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten